تاریخچه ابزار امداد و نجات
ابزارهای امداد و نجات هیدرولیک توسط امدادگران به منظور کمک در نجات قربانیان حوادث رانندگی و همچنین نجات قربانیان از فضاهای بسته کوچک مورد استفاده قرار می گیرند. این ابزار ها شامل کاترها، اسپریدرها و جک ها و سیستمهای هیدرولیکی می باشند .
اینگونه ابزار ها برای اولین در سال 1961 به عنوان وسیله ای جهت نجات رانندگان مسایقات اتوموبیل رانی از ماشین هایشان بعد از تصادف مورد استفاده قرار گرفتند.
ابزار های امداد و نجات هیدرولیکی از نیروی یک پمپ هیدرولیک استفاده می کنند. این پمپ ها میتوانند با دست، با پا و یا با موتور کار کنند و یا حتی این امکان وجود دارد که این پمپ ها در داخل خود ابزار تعبیه گردند. این ابزار ها می تواندد تک محوره باشند به این معنی که فشار هیدرولیک، سیلندر را تنها در یک جهت حرکت می دهد و سپس با استفاده از یک شیر اطمینان و یک فنر، به نقطه شروع باز می گردد یا میتوانند دو محوره باشند به این معنی که از فشار هیدرولیکی برای هم باز کردن و هم بستن سیلندر بهره برداری می شود. اخیراً، سازندگان اینگونه ابزار های امداد و نجات اقدام به ارائه آپشن هایی برای مدل های الکتریکی نیز نموده اند. در این مدل ها، از موتورهای چرخشی الکتریکی ساده و یا پیستوهای پیچی به جای ساختار قبلی استفاده کرده و قابلیت اطمینان بیشتر، هزینه کمتر، وزن سبک تر، کارکرد راحت تر، حمل راحت تر، سرعت بیشتر و توان بالاتر را در اختیار می گذارند .